De rondleiding begon met een klein Conference-peertje. De reden dat er maar twee soorten peren in de winkel liggen is omdat dit harde soorten zijn. Voor een peer in de winkel ligt wordt een peer ettelijke keren bepoteld en een malsere soort zou heel veel bruine plekjes vertonen en zouden dan niet meer gekocht worden.
De beestjes die we 't eerst te zien kregen waren enkele oude rassen duiven zoals de (zwarte) Belgische tuimelaar en de Vlaanderse smierel. Ook stond de Brakelse kip te pronken in haar hokje.
De schapen verblijven nu hier, maar in de zomer eten deze grazers op verplaatsing, ze zijn dan te gast in allerlei natuurgebieden. De eerste 45 ooilammeren (jonge ooien) vertrekken zondag al naar de Kuifeend. De laatste shift van het jaar bestaat uit de nabegrazing van grote weilanden (zodat het gras niet te kort en niet te lang de winter in gaat).
Bij Bart vind je geen witte Texelse schapen, hij is de trotse eigenaar van oude Belgische schapenrassen. De groep bestaat uit Lakense schapen (met een rosse kop), Vlaamse schapen (met een witte kop) en Kempische schapen (daar heeft de ram hoorns).
Het kweken van dieren is een ingewikkelde zaak. In de natuur gebeurt dit heel natuurlijk, is er wel veel inteelt maar de soms zwakke individuën worden vanzelf uitgefilterd. Het kweken van zo'n oude rassen moet voldoen aan allerlei regels, de echte raskenmerken spelen een belangrijke rol, allerlei instanties hebben hun zegje en het stamboek Levend Erfgoed heeft ook een vinger in de pap.
Er zijn grote verschillen met de schapen die gekweekt worden voor het vlees en het belangrijkste verschil is het voedsel dat ze eten. Zij eten groene (en ook gedroogde) grassen, zelf de voedselarme soorten (daarom zijn deze schapen echt constant aan het grazen), struiken, bast van bomen, zelfs bramen en brandnetels.
In de winter, op de boerderij, krijgen ze extra mineralen (tegen het ontkalken van de beenderen en om - meer - tandverlies te voorkomen) en ook bieten bijgevoederd. Het soort biet dat ze opeten is wel van belang. Er is de groenkraag-biet die veel water bevat, de meer oranje soort bevat al meer vaste voedingsstoffen en de moderne rondere soort met de overvloed aan vaste voedingsstoffen ligt zo zwaar op de maag dat de schapen er van kunnen sterven. De huis-tuin-en-keuken schapen hebben met die laatste soort geen moeite, ze zijn zo zwaar eten gewoon en ze hebben ook een ander soort maag, één met veel minder oppervlakte (met minder voedselopname als gevolg).
Een schaap produceert ongeveer 3 kg wol op een jaar. Die moet eraf want op het schaap gaat die wol vervilten, zo kan het schaap geen warmte meer kwijt en kan het sterven. Ook kan in de wat langere wol een vlieg haar eitjes leggen, en de maden ervan kunnen het schaap levend opeten.
Vroeger was een kilogram wol 100 BEF waard (wat toen veel geld was !), nu is het scheren zo duur (omdat het arbeidsintensief is) met als gevolg dat 't uiteindelijk verlieslatend is.
Wat zijn we vandaag nog te weten gekomen ?
* de leeftijd van een schaap kan je afleiden van z'n tanden
* een schaap wordt ongeveer 8 jaar oud
* bij een geit staat de staart meestal overeind
* bij een schaap hangt het staartje naar beneden
* een ram met horens heeft stevige nekspieren
* een dier blijft een dier, een bronstige ram springt over de draad om aan z'n trekken te komen
* sommige schaapjes zijn al geboren in de sneeuwrijke decembermaand
* en deze week was het lammetjes troef !
En, goed slapen zal ik wel vanacht, nog nooit zoveel schaapjes geteld !
P.S. nog meer foto's vind je op www.marijke.kloeck.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten